ociągać się

См. также в других словарях:

• ociągać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ociągać sięam się, ociągać sięa się, ociągać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} zwlekać z czymś, namyślając się, wahając się; robić coś niechętnie, powoli, opieszale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ociągać się z podjęciem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ociągać — ndk I, ociągaćam, ociągaćasz, ociągaćają, ociągaćaj, ociągaćał, ociągaćany ociągnąć dk Va, ociągaćnę, ociągaćniesz, ociągaćnij, ociągaćnął, ociągaćnęła, ociągaćnęli, ociągaćnięty, ociągaćnąwszy, łow. «zdejmować skórę ze zwierzęcia» ociągać się… …   Słownik języka polskiego

• drożyć się — ndk VIb, drożyć siężę się, drożyć siężysz się, droż się a. dróż się, drożyć siężył się 1. «żądać drogo za coś, nie chcieć obniżyć ceny, trzymać się ustalonej ceny» 2. «cenić się, niełatwo godzić się na co, wzdragać się, ociągać się» Proszono go… …   Słownik języka polskiego

• lenić się — I ndk VIa, lenić sięnię się, lenić sięnisz się, leń się, lenić sięnił się «nie chcieć się czymś zająć, ociągać się; być opieszałym, gnuśnym» Lenić się do pracy. Lenił się przeczytać gazetę. Lenić się z odpowiedzią na list. II ndk VIa, lenić sięni …   Słownik języka polskiego

• drożyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, drożyć siężę się, drożyć sięży się, droż się || dróż się {{/stl 8}}{{stl 7}} niechętnie przystawać na coś; wzbraniać się, wzdragać się, opierać się, ociągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prosił ją wiele razy o rękę,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lenić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, lenić sięnię się, lenić sięni się, leń się {{/stl 8}}{{stl 7}} nie mieć chęci do pracy, unikać zajęcia się czymś, ociągać się, być opieszałym, nie przykładać się do pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie leń się!… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opóźniać się – opóźnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność z opóźnieniem; ociągać się z czymś, zwlekać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jan opóźnia się ze sprawozdaniem. Trybunał opóźnia się z podjęciem decyzji. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

• śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… …   Słownik języka polskiego

• zwlec — dk XI, zwlokę (zwlekę), zwleczesz, zwlecz, zwlókł (zwlekł), zwlokła (zwlekła), zwlekli, zwleczony zwlókłszy (zwlekłszy) zwlekać ndk I, zwlecam, zwlecasz, zwlecają, zwlecaj, zwlecał, zwlecany 1. «zdjąć z trudnością; ściągnąć, zedrzeć» Zwlec z… …   Słownik języka polskiego

• czekać — ndk I, czekaćam, czekaćasz, czekaćają, czekaćaj, czekaćał 1. «przebywać w jakimś miejscu, zatrzymywać się, licząc na czyjeś przybycie, na nastąpienie jakiegoś zdarzenia; być w pogotowiu; być przygotowanym do czegoś, gotowym do czegoś» Czekać na… …   Słownik języka polskiego